Дакрануцца да скарбаў

Дасканальна вывучыць мінулае роднага краю вырашылі вучні старэйшых класаў Імянінскай СШ. Для вучняў настаўніцы Тамара Цынкус і Наталля Гірш арганізавалі экскурсію “Шляхамі старадаўняга Загароддзя”. І гэта не першая іх паездка па гэтых маляўнічых і гістарычных мясцінах. Раней вучні ўжо бывалі ў Бездзежы, Хомску і Жаберы. Цяпер жа, вырашылі наведаць музеі Іванаўскага і Пінскага раёнаў.

Першым месцам прыпынку стаў археалагічны філіял “Нашы карані” Мотальскага музея народнай творчасці.

З задавальненнем нашы юныя турысты слухалі цікавую і пазнавальную экскурсію, якая распавядала пра першабытных людей, якія жылі ля ракі Ясельда ў далёкім мінулым. Гэта яшчэ і вельмі цікава таму, што можна пабачыць тое, аб чым надрукавана ў падручніках гісторыі. Гледзячы на прылады працы першабытнага чалавека, можно зрабіць выснову, што не такі і прымітыўны быў наш далёкі продак, бо каменныя тапары і прылады працы апрацоўваў з высокай якасцю.

Далей шлях прывёў школьнікаў у музей Фёдара Дастаеўскага, які месціцца ў Дастоеве. Шмат цікавага даведаліся навучэнцы і ў гэтым музеі. Тут экскурсія складалась з двух частак.

Спачатку быў расказ пра мінулае в. Дастоева і тыя падзеі, якія пранесліся праз яе ў мінулыя часы, а затым менавіта па гістарычных каранях рода Дастаеўскіх і творчасці самаго Фёдара Міхайлавіча.

Закончылася гэта вандроўка пад вечар у музеі Яўгеніі Янішчыц, што знаходзіцца ў школе в. Парэчча. Там адбылося знаёмства школьнікаў з біяграфіяў і творчасцю таленавітай паэткі, якая сябе называла “Палеская кнігаўка”. Падчас расповяда экскурсавода Антаніны Паўлаўны пра трагічны лёс Яўгеніі, на вачах ў дзяцей з’яўляліся слёзы. Гэта сведчыць аб тым, што паэзія Янішчыц кранае чалавечае сэрца і душу.

Вось такое цікавае і пазнавальнае падарожжа “Шляхамі старадаўняга Загароддзя “ здзейснілі навучэнцы Імянінскай СШ. Па сапраўднаму кажучы, у гэты дзень вучні дакрануліся да скарбаў далёкага мінулага і чалавечай душы Фёдара Дастаеўскага і Яўгеніі Янішчыц. І гэта вельмі станоўча ў сэнсе выхавання любві да Бацькаўшчыны.

Комментарии к статье

К данной статье еще никто не оставил свой комментарий. Ваш комментарий может стать первым!

Оставить комментарий

Последние новости

Музейны ўрок у аздараўленчым лагеры

Добрыя адносіны склаліся ў нашага Ваенна-гістарычнага музея ім. Д. Удовікава і тымі школьнікамі і педагогамі, што адпачываюць і працуюць у дзіцячым летнім аздараўленчым лагеры “Вінч”, які размешчаны у жывапісным кутку Драгічыншчыны недалёка ад вёскі Ляжыткавічы.

«Так давно – так недавно»

В ходе операции «БАГРАТИОН» 74 года назад в ночь с 16 на 17 июля 1944 г. наш город был освобожден от немецких оккупантов батальонами 669-го стрелкового полка 212-й Краснознамённой орденов Кутузова и Суворова стрелковой дивизией 61-й Армией 1-го Белорусского фронта. Пролетели десятилетия, земля скрыла шрамы войны, следы оккупанта и освободителя,кажется давние события,а как посмотришь на живых ветеранов, понимаешь, что это было и не так давно, тем более для истории, это совсем недавно.

Одиссея «Солнышка»

Жаркими июльскими днями два отряда из пришкольного лагеря «Солнышко» на базе средней школы №1 г. Дрогичина отправились в познавательно-увлекательное путешествие, маленькое турне по своему району. Поездка «Солнышка» осуществлялась под опекой своих воспитателей, совместно с военно-историческим музеем города.

Новае падарожжа “Перасвета”

22 чэрвеня штогод у Беларусі адзначаецца як Дзень памяці і жалобы. У рамках гэтай даты падлеткавы ваенна-патрыятычны клуб “Перасвет”, якім кіруе Цімафей Клімчук, разам з нашым Ваенна-гістарычным музеем імя Удовікава ажыццявілі паход хлопцаў па месцах былых баёў для ушанавання памяці тых, хто загінуў на драгічыншчыне у першыя дні Вялікай Айчыннай вайны.

В гостях у отдыхающих

Летние каникулы для детей это время активного отдыха. Большую помощь педагогам школьных оздоровительных лагерей в этом плане оказывает Военно-исторический музей им. Д. Удовикова и подростковый военно-патриотический клуб «Пересвет». На этот раз совместно музей и клуб решили побывать в гостях в детских оздоровительных лагерях «Винч» и «Полесские робинзоны». Хорошо, что они находятся на одной территории.