Другі раз за апошнія два месяцы да нас завіталі навукоўцы з Менску на чале з Ярашам Малішеўскім. Разам з ім былі: Аксана Скрычан з дачкой Альжбэтай і Вольга Абразцова. Гэтым разам мэтай іх экспедыцыі было знаёмства са спадчынай уніяцкай царквы і збор фальклора на мясцовым дыялекце.
Экскурсію па раёну, якая працягвалася два дні, для гасцей праводзіў дырэктар музея Сяргей Гранік і пачалась яна з наведвання музея. Далей экспедыцыя рушыла у накірунку в. Пярковічы. Першым прыпынкам быў кавалак добра захаваўшагася бруку у Пярковічах. Гэтую незвычайную для нашага часу дарогу пабудавалі ў 1907 г. і ішла яна ад чыгуначнай станцыі ў Нагор’і да маёнтка Выславухаў і далей на В. Радавецкую і спіртзавод у Закозелі, які належыў Бабрынскім. Агледзіўшы Свята-Успенскую царкву, сядзібны дом роду Выславухаў і старадаўні парк, госці з Мінску былі зачараваны гэтым месцам, дзе калісьці нарадзіўся заснавальнік Брэсцкай Уніі Патрыяршы экзарх Кірыл Цярлецкі. Сяргей Гранік расказаў некаторыя легенды звязанныя з гэтымі непаўторнымі мясцінамі.
Далей падарожнікі рушылі праз Стары Літоўск у бок Валаўля. У Валаўлі айцец Сергій - настаяцель Юр’еўскай царквы, расказаў пра гісторыю храма і нават паказаў калекцыю малюнкаў самабытнага мясцовага мастака Ніканора Зосіка. Не абмінулі бокам і яшчэ адну мясцовую святыню – капліцу-пахавальню рода Ажэшкаў. Гэта адзін з самых экзатычных і каштоўных у гістарычным плане помнікаў Драгічыншчыны, які нажаль разбураецца.
Пасля Заказелля экспедыцыя прыбыла ў старадаўнюю вёску Белін, дзе гасцей са сталіцы чакаў мясцовы краязнаўца Пятро Падлужны і яго сяброўкі - выканаўцы народных фальклорных песен. І вось у адной з хат загучалі вясковыя песні, якія з захапленнем не толькі слухалі прысутныя, але і запісвалі на дыктафон. Падзякаваўшы мясцовых жанчын за выкананне фальклору і сфатаграфаваўшыся на памяць, госці рушылі ў бок Вінча. Агледзіўшы і сфатаграфаваўшы тое, што засталося ад Святадухаўскага касцёла, які быў пабудаваны у 1750г., экспедыцыя прыехала ў Драгічын.
Наступным днём падарожжа пачалося з наведвання дэндрапарку ў Брашэвічах, дзе госці паглядзелі на плямістых еўрапейскіх аленяў і пазнаёміліся з рэдкімі для Беларусі раслінамі.І канешне былі уражаны Карыяй Авальнай – помнікам прыроды рэспубліканскага значэння, які расце ў старым парку. У хуткім часе экспедыцыя прыбыла ў знакамітую Таракань (зараз в. Імянін), дзе кальсьці месціўся Тараканскі Базіліянскі манастыр - адна са святыняў Уніяцкай царквы ў Рэчы Паспалітай. Агледзіўшы тэрыторыю, дзе калісьці бурліла рэлігійнае жыццё, навукоўцы прыйшлі да высновы, што гэтаму месцу неабходна надаць статус гісторыка-культурнай спадчыны. Цікавай была сустрэча з мясцовым святаром айцом Янам - настаяцелем Богаяўленскай царквы. Ён расказаў гасцям аб гісторыі Імянін, паказаў іконы якія засталіся і з’яўляюцца спадчынай уніятаў.
Цікавай была сустрэча з жанчынамі сталага ўзросту, выканаўцамі народных абрадавых песен. Для навукоўцаў яны з задавальненнем іх і выканалі.
Апошнім месцам гэтага дня было наведванне Субацкай царквы Раства Багародзіцы, якая пабудавана была ў 1797г. Мясцовы святар айцец Георгій, расказаў пра гісторыю храма і паказаў найбольш цікавыя з навуковага пункту гледжання абразы ўніятаў, якія захаваліся да нашага часу.Але больш за ўсё гасцям спадабалася аграсядзіба у в. Какорыца, якая належыць Людміле Недашкоўскай і ў якой два дні былі госці раёна. Для жыхароў сталіцы пажыць у вясковай хаце і пачаставацца мясцовымі народнымі стравамі было сапраўднай экзотыкай.
Вось такой была экскурсія “Па святынях уніяцкай царквы” для гасцей з Менску, якую для іх два дні вёў дырэктар музею Сяргей Гранік.
фота аўтара.
К данной статье еще никто не оставил свой комментарий. Ваш комментарий может стать первым!
В сентябре 1939, с началом похода Красной Армии, на территории Дрогичинщины создаются повстанческие отряды для оказания помощи действующей армии. Во главе их стали умудренные годами подпольной борьбы коммунисты. Многие из них отдали свою жизнь за освобождение Родины.
Летние дни – прекрасное время не только для веселья и отдыха, но и для того, чтобы глубже познакомиться с родным краем.Именно поэтому наш Военно-исторический музей имени Д.К. Удовикова с радостью принимал гостей всех возрастов: учащихся, ребят, отдыхающих в оздоровительных лагерях, любознательных студентов и, конечно же, туристов, желающих прикоснуться к истории.
212 стрелковая Кричевская орденов Суворова и Кутузова Краснознаменная дивизия в июле 1944 г. прорвала вражескую оборону и стремительно наступала в направлении Иваново-Дрогичин-Кобрин-Брест. Противник отступая, взрывал мосты, повредил центральную дорогу, рассчитывая таким образом задержать стремительное наступление советских войск. Понятно, что это усложняло движение, но остановить бойцов Красной Армии у врага не было никакой возможности.
Летние каникулы – это не только время для игр и забав, но и отличная возможность расширить кругозор и узнать больше о своей малой родине. Ребята, отдыхающие в детских оздоровительных лагерях, активно использовали эту возможность, посещая «Военно-исторический музей им. Д.К. Удовикова». 
Война…Много о ней можно смотреть фильмов, слушать рассказов, читать статей, но по- настоящему понять и прочувствовать, что такое война, может только тот, кто воевал, кому, как говорят, довелось не однажды смотреть смерти в глаза. 
Адрес: г. Дрогичин, ул. Ленина, д. 163, Республика Беларусь, Брестская обл.
Время работы:8:00-13:00, 14:00-18:00, 8.00-13.00, 14.00-17.00 (суббота, воскресенье)
Телефон: (801644) 7 14 22
Цена билета: Для учащихся, военнослужащих и приравненных к ним лицам - 60 коп. Для остальных категорий населения - 80 коп.
Цена экскурсии: Для учащихся, военнослужащих и приравненных к ним лицам - 5 руб. Для остальных категорий населения - 6 руб.
E-mail: dwhm@d-cult.brest.by
Группа музея в vk.com
Группа музея в Facebook
